Ένα από τα πρόσωπα που αποτελούν τις “κολώνες” της ελεύθερης αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής στην χώρα αυτή είναι αναμφίβολα ο ντράμερ Στέφανος Χυτήρης. Έχοντας μια σημαντική, συνεπή κι αξιοσημείωτη παρουσία επί μια δεκαπενταετία εντός κι εκτός Ελλάδας, με πλούσια δισκογραφία και συνεργασίες, αποφάσισε να βγάλει στο φως στις αρχές του 2025 μια ηχογράφηση που ήταν κρυμμένη στο συρτάρι μια ολόκληρη δεκαετία και φέρει τον τίτλο “Endless”.

Πρόκειται για μια αυτοσχεδιαστική μουσική συνάντηση για δυο σετ ντραμς κι ενα σαξόφωνο, η οποία ηχογραφήθηκε το 2015 στο Oktaven Audio στη Νέα Υόρκη και στην οποία συμμετέχουν o 78χρονος σήμερα Αμερικανός ντράμερ και συγγραφέας Billy Mintz και ο σαξοφωνίστας Bryan Qu με καταγωγή από την Σαγκάη, ο οποίος ζει μονιμα στον Καναδα και που μάλιστα επιμελήθηκε την μίξη και το Mastering του άλμπουμ. Ζώντας για αρκετό διάστημα και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους στη Νέα Υόρκη, ο Στέφανος Χυτήρης γέμισε με σημαντικές παραστάσεις αναζητώντας τον δικό του μουσικό δρόμο, καθώς και συνοδοιπόρους σε αυτό που αγαπά να κάνει. Ήταν μια περίοδος εξαιρετικά γόνιμη για εκείνον αφού απέφερε σημαντικές συνεργασίες, φιλίες, προσωπικά άλμπουμ (μην ξεχνάμε το εξαιρετικό διπλό βινύλιο “Egata” με σουπερ ομάδα μουσικών) κι εμπειρίες καλλιτεχνικής αναζήτησης που θα κουβαλάει μέσα του ες αεί.Η ηχογράφηση αυτή αφέθηκε να “μεστώσει” και παρουσιάζεται σε εμάς δέκα χρόνια μετά την πραγματοποίηση της.

Πρόκειται για ένα άλμπουμ μυστηριακό και υποβλητικό, μια ηχογράφηση ολότελα δημιουργημένη από το μηδέν, στην οποία, παρόλο οτι στο επίκεντρο της βρίσκεται ο “διάλογος” των δυο ντράμερ, εντούτοις η ένταση παραμένει σε χαμηλούς τόνους σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια της. Χυτήρης και Mintz συνδιαλέγονται χωρίς να θορυβούν, χωρίς να δοκιμάζουν τα όρια του ακροατή, αλλά βυθίζοντας τον σε έναν κόσμο ανοιχτό σε εικόνες και φαντασία, σε ένα κόσμο αφιαρετικό κι ενίοτε σκοτεινό, δαιδαλώδη αλλά και φωτεινό, σχεδόν εξαγνιστικό. Το σαξόφωνο δε του Qu παρεμβαίνει απολύτως διακριτικά και “χαμηλόφωνα” προσθετοντας την δική του πινελιά στην ατμόσφαιρα του παιξίματος, μην επιδιώκοντας σε κανένα απολύτως σημείο να βγει μπροστά από τους δυο ντράμερ, Τρια μικρά και μεσαίας διάρκειας κομμάτι κι ένα αρκετά μεγαλύτερο (σχεδόν 22 λεπτά), όπου η ένταση ανεβαίνει κι αποτυπώνεται λεπτό το λεπτό μέχρι το τέλος. Σαφώς και είναι ένα μη συνηθισμένο ακρόαμα, σαφώς δεν είναι για “όλα τα αυτιά”, αλλά το “Endless” , έχει όλα τα εχέγγυα για να “ανοίξει” τον ορίζοντα ενός ακροατή, αφού κατορθώνει να γίνεται απολαυστικό ακούγοντας το από τα ηχεία του σπιτιού του και κάνοντας τον να θέλει να το βιώσει βλέποντας το να εκτυλίσσεται ζωντανά μπροστά στα μάτια του. Από την στιγμή λοιπόν -και σε αυτό συμφωνούν πολλοί- που η αυτοσχεδιαστική μουσική είναι καλύτερο να βιώνεται όταν συμβαίνει, μπορούμε έυκολα να φανταστούμε οτι αυτή η ηχογράφηση , μάλλον αποτέλεσε μια βαθειά εσωτερική εμπειρία για τους τρεις μουσικούς και γι αυτό ο Στέφανος Χυτήρης επέλεξε να τη βγάλει στο φως. Μια εμπειρία που δικαιωνει τον τίτλο του άλμπουμ.