Από τις εξέχουσες προσωπικότητες Ελλήνων μουσικών της ελεύθερης αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής, ο ντράμερ Γιώργος Δημητριάδης ζει από το 2006 μόνιμα στη Γερμανία. Έχοντας καταφέρει να συνεργαστεί με σημαντικούς μουσικούς του χώρου από όλη την Ευρώπη, να ταξιδέψει και να παίξει σε πολλά σημαντικά φεστιβάλ και να έχει ήδη στο ενεργητικό του μια πλούσια δισκογραφία που αριθμεί σχεδόν δεκαπέντε άλμπουμ (ως leader και co-leader), ο Θεσσαλονικιός μουσικός παρουσιάζει τον πιο βαθιά προσωπικό του δίσκο μέχρι σήμερα.

Το “14 20 22” είναι μια αυστηρά προσωπική, σχεδόν “χειρονακτική” (όπως ο ίδιος τη χαρακτηρίζει) δουλειά. Ο Δημητριάδης παίζει τύμπανα, κρουστά και κάποια electronics, ενώ επιμελήθηκε και την ηχογράφηση, η οποία πραγματοποιήθηκε στο δικό του στούντιο. Αποτελείται από εννέα συνθέσεις, εμπνευσμένες από μια σειρά θραυσμάτων μνήμης: φωτογραφίες, αποκόμματα εφημερίδων, διαφημιστικά και εγχειρίδια χρήσης οικιακών συσκευών, κινηματογραφικά ενσταντανέ κ.α. από την περίοδο 1965-1975, αλλά και από δικές του σκόρπιες εικόνες και αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας. “Πρωταγωνίστρια” η γιαγιά του Ευδοξία, την φωνή της οποίας ακούμε στο υποβλητικό εναρκτήριο κομμάτι που φέρνει το όνομα της, ηχογραφημένη από το 1992, σε μια από τις πολλές συζητήσεις που είχε ο Γιώργος  Δημητριάδης μαζί της. Από κοντά κι άλλα ονόματα (“Κυρία Αλίκη”), τοποι (“Αστυπάλαια”, “Πυργαδίκια”) και προσωπικές αναφορές του ίδιου του δημιουργού που δημιουργούν ένα μουσικό κολάζ που αποτελεί τρόπον τινά, ενα μικρό “εγχειρίδιο μνήμης”. Σε αυτό συντελούν αι οι δυο ασπρόμαυρες ζωγραφιές στο εξώφυλλο κι οπισθόφυλλο του άλμπουμ που ανήκουν στην κόρη του Γιώργου, Ζωή και εικονίζουν τους γονείς του Δημητριάδη, από παλιές φωτογραφίες στα sixties. Όσο για τον τίτλο, αναφέρεται στις τρεις ημερομηνίες που σημάδεψαν την ζωή της γιαγιάς Ευδοξίας από το 1914 εως το 1922. Εν ολίγοις, ξεκινώντας από την γιαγιά και φτάνοντας μέχρι την κόρη του, ο Δημητριάδης “εμπλέκει” δημιουργικά τέσσερις γενιές της οικογένειας του μέσα στο πρότζεκτ!

Η μουσική αυτή καθεαυτή του “14 20 22” είναι καθ’ όλα υποβλητική. Σε καμία περίπτωση “θορυβώδης”, μοιάζει με ένα μυστηριακό soundtrack. Οι συνθέσεις είναι στην πλειονότητα τους “μεσαίας διάρκειας” (4 με 6 λεπτά), η χρήση των electronics εξαιρετικά διακριτική για να προσδίδει την ατμόσφαιρα που πρέπει και τα κρουστά διαπερνούν τις εικόνες, χωρίς να διαφαίνεται στο παίξιμο καμία διάθεση επίδειξης τεχνικής. Υπό αυτή την έννοια, μοιάζει να είναι μια δουλειά δομημένη και στέρεη, παρά τον αυτοσχεδιαστικό της χαρακτήρα. Το δίχως άλλο, είναι μια κατάθεση ψυχής από έναν μουσικό με πολύ σημαντικό παρελθόν, παρόν και μέλλον που κοσμεί την ελληνική αυτοσχεδιαστική κοινότητας και την εκπροσωπεί επάξια στο εξωτερικό, μαζί με αρκετούς άλλους συναδέλφους του που διαπρέπουν εκεί.
Το “14 20 22” κυκλοφορεί ψηφιακά και σε βινύλιο (από τις 30/4) από την Trouble In The East Records.

Links:
https://yorgosdimitriadis.bandcamp.com/album/14-20-22
http://www.yorgosdimitriadis.com/